Digireeksen met ingesproken tekst

Een digireeks is een montage van beelden met begeleiding van een gesynchroniseerde klankband.  De beelden zijn niet het unieke middelpunt van de reeks maar één van de ingrediënten, net zoals de muziek en bij voorkeur een tekst.

De tekst is meestal nodig om onze beelden te introduceren of toe te lichten.  Denk maar aan een reportage over één of ander onderwerp.

We kunnen deze tekst verwerken in onze beelden door bijvoorbeeld kernwoorden of titels te plaatsen op onze foto’s.  Alhoewel Vlamingen gewoon zijn om ondertitels te lezen gaat er toch heel wat aandacht voor het beeld verloren.

Daarom is het beter om de tekst in te spreken.  Het publiek gebruikt dan de ogen om je beelden te bewonderen terwijl ze met hun oren kunnen luisteren naar de begeleidende tekst.

opname materiaal

Om de leden van Studio1 de mogelijkheid te geven om teksten in te spreken, werd een studio microfoon aangeschaft.  Deze staat gratis ter beschikking van de leden.

De microfoon is een Device USB-1 condensator microfoon met popfilter, tafel-standaard en shockmount.

teksten inspreken

Om je opname te starten sluit je de microfoon aan op een vrije USB ingang.  Je hebt ook opname software nodig.  Wij raden aan om hiervoor Audicity te gebruiken.  Dit is gratis software die je veilig kan downloaden op de website van Audacity.  Het programma is beschikbaar voor Windows, Mac en Linux.

aan de slag

Hoe begin je concreet aan een digireeks met ingesproken tekst?

Eerst en vooral moet je de montage uitwerken met de tekst in gedachte.  De tekst moet vanzelfsprekend aansluiten bij de beelden die je toont. 

Je schrijft je tekst uit, waarna je die voorleest terwijl je de beelden toont.  Je zal merken dat je dan nog wat moet bijsleutelen: de tekst is te moeilijk of te lang of je struikelt over bepaalde woorden.

Nu komt het moeilijkste: een goede spreker zoeken.  Misschien ken je iemand in je vriendenkring die toneel speelt.  Je kan ook proberen een BéBé (Bekende Bruggeling) aan te spreken die voor de radio/tv werkt of heeft gewerkt.

De meeste sprekers vragen op voorhand de tekst.  Soms hebben ze hier nog wat opmerkingen over (goede sprekers zijn meestal ook taalpuristen).

Voor de opname zorg je voor een stille omgeving.  Dit kan gewoon aan de keukentafel zijn.  Onze microfoon heeft een cardioïde karakteristiek wat wil zeggen dat hij gevoeliger is aan de voorkant dan aan de achterkant waardoor hij minder omgevingsgeluid opneemt.  Wanneer er net een trein passeert zal je wel efkens de opname moeten overdoen. 

De popfilter zorgt er voor dat harde klanken zoals P en S wat beter klinken in je opname.

Het wordt aangeraden om de tekst meerdere keren te laten inspreken.  Dan kan je achteraf (mits wat knip en plakwerk) de beste stukken uit elke opname maken.

In Audacity kan je ook nog andere bewerkingen doen zoals ruis verwijderen.

Wanneer alles klaar is bewaar je de (verschillende) tekstfragmenten in mp3 formaat.  Deze monteer je dan in je reeksje.

Vergeet ook niet om je spreker te bedanken en uit te nodigen voor de volgende tentoonstelling waar je reeks wordt getoond.

Nog enkele tips voor je de opname begint: telefoon van de haak, GSM/Smartphone/i-Phone op stil, inkomende berichten e-mail stilzetten, slaande klokken in huis stilzetten, deurbel af,.....

 

 

Beeldscherm kalibreren

Wie zijn beelden bewerkt op de computer (bijvoorbeeld contrast en helderheid aanpassen) moet dit doen op een gekalibreerd scherm.  Anders loopt hij risico dat de bewerkte foto’s teveel verschillen wanneer ze worden afgedrukt of op een ander scherm worden getoond.

Dany is in het bezit van de X-Rite ColorMunki.  Dit is een kalibratie hulpmiddel om zowel je beeldscherm als de output van je printer te kalibreren.

Dit toestel kan gratis uitgeleend worden aan de leden die wat kennis hebben van computers en kalibratie.  Mensen die hier minder in onderlegd zijn kunnen Dany hiervoor contacteren om dit samen te doen. 

Het toestel is relatief eenvoudig in gebruik maar vraagt wel redelijk wat voorbereidend werk om alle software te installeren.   Het is aangewezen om na de kalibratie alle software weer netjes te verwijderen.

Het gebruik van het toestel wordt haarfijn uitgelegd op de volgende site https://mediapix.eu/monitor-calibratie/

Foto's delen op internet

Foto’s moeten bekeken worden

We fotograferen natuurlijk omdat we dat graag doen.  Maar net zoals schilders hun schilderijen tonen, beeldhouwers hun beelden aan het publiek exposeren en muzikanten optreden, hopen wij ons werk ook te kunnen delen.

Eénmaal per jaar krijgen de leden van de fotoclub de kans om deel te nemen aan een tentoonstelling maar de rest van het jaar blijven we op onze honger zitten.

Het internet biedt echter veel mogelijkheden om je werk al dan niet aan een groot publiek te tonen.

Criteria

Misschien heb je vakantiefoto’s die je wil delen met je medereizigers of wil je de foto’s van een familiefeest laten zien aan alle genodigden. Misschien heb je de behoefte om je beste werken te laten beoordelen door kenners waardoor je jezelf kan perfectioneren of misschien heb je al zo’n hoog niveau gehaald dat je eraan denkt om je werken te koop aan te bieden.

Het spreekt voor zich dat je reden voor het publiceren van foto’s zal bepalend zijn voor de manier van aanpakken.  Als je foto’s wil verkocht krijgen, wil je een zo groot mogelijk publiek bereiken. De zichtbaarheid van je vakantiefoto’s daarentegen kan je beter beperken tot mensen die je persoonlijk kent.

Ook de mate van controle zal een invloed hebben: wil je je werken beveiligen tegen kopiëren, wil je statistieken bijhouden van aantal bezoekers, wil je regelmatig je foto’s vernieuwen, …

De presentatie kan ook heel erg verschillen: gaande van een soort contactblad tot een volledig uitgewerkt album met alle mogelijke gegevens over plaats en tijd van opname, camera-instellingen...

Een laatste criterium is de prijs: hoeveel wens je te betalen? Er zijn ook heel wat gratis mogelijkheden maar die hebben ook hun beperkingen.

Ten slotte willen we ook nog vermelden dat je niet zomaar alles mag publiceren.  Je bent gebonden aan allerlei wetgevingen zoals daar zijn: portretrecht en    auteursrecht.

Eigen website

Een eerste mogelijkheid is meteen ook de moeilijkste: je zet je foto’s op een webruimte die je hebt gekregen van je internet provider of die je hebt aangekocht.  Om de foto’s over te zetten heb je een file transfer programma nodig zoals FileZilla.  De meeste providers bieden dit echter aan als onderdeel van je configuratie.  Wanneer je bijvoorbeeld webruimte aankoopt bij one.com dan krijg je ‘File Manager’ te zien als onderdeel van je configuratiescherm wanneer je aanmeldt met je account.

Het volstaat echter niet om enkel je fotobestanden daar te zetten, je hebt ook code nodig om je foto’s te presenteren.  Dit is meestal html. Computerfreaks schrijven zelf de html code, eventueel via een scripttaal zoals php maar gelukkig zijn er heel wat programma’s die dit voor jou doen.

Voorbeeld:

www.beertjesfotosite.be

portfolio: skynet

Html generatoren

Jalbum, Web Album Generator, Zoner Photo Studio zijn een aantal voorbeelden van programma’s waarmee je aan de slag kan.  Ook Lightroom laat toe om dergelijke albums te maken (zie optie Web).

Kijk zeker ook eens naar de website https://www.gratissoftware.nu voor gratis programma’s.

Deze manier van werken is vrij statisch: je maakt op je eigen computer een galerij van de geselecteerde foto’s en wanneer je klaar bent, zet je alles over naar je webruimte.  Wil je echter foto’s wijzigen, zal je opnieuw de galerij moeten maken en de aangepaste bestanden overzetten.

Een flexibeler alternatief is piwigo.

Album generatoren

In plaats van een programma op je computer te installeren, kan je ook aan de slag met online generatoren.  Dit heeft bovendien het grote voordeel dat je geen eigen webruimte nodig hebt.

album Tessenderlo: MyAlbum

album Tessenderlo: Zonerama.com (Zoner Photo Studio)

Website bouwers

Eén stap verder is een heuse website maken.  Het meest gebruikte is wordpress maar veel eenvoudiger in gebruik is bijvoorbeeld weebly. Deze manier van werken is enkel interessant als je veel meer wil doen dan alleen wat foto’s delen.  Je kan o.a. een blog maken of een volledige online shop opzetten.

Voorbeeld in Drupal: http://rdirky.be/portfolio

Sociale media

Het meest toegankelijk en wellicht meest toegepast om foto’s te delen op internet is het gebruik van sociale media.

Facebook

Op facebook kan je foto-albums maken en delen met je vrienden.  Er is geen limiet op het aantal of grootte van je foto’s. Je kan een foto die je met je smartphone hebt gemaakt rechtstreeks doorsturen naar Facebook.  Je foto’s worden echter gecomprimeerd opgeslagen waardoor de kwaliteit een stuk lager is dan je originelen. Zoals iedereen weet, neemt Facebook het ook niet nauw met de privacy.

Flickr

Flickr is een Engelstalige dienst dat veel wordt gebruikt door zowel amateurfotografen als door professionals.  Je kan een gratis account aanmaken. Hiermee kan je in totaal 1 TB foto’s uploaden. Flickr wordt veel gebruikt als backup.  Je hebt de mogelijkheid om de maximaal zichtbare resolutie te beperken voor anderen. Naast foto’s kun je ook video’s uploaden met een maximale duur van drie minuten.  De foto’s kun je voorzien van trefwoorden en beschrijvingen. waardoor mensen die foto’s over een bepaald onderwerp zoeken, jouw foto’s gemakkelijk kunnen vinden.

Je kan bovendien je Flickr account koppelen aan twitter en/of facebook, zodat je vrienden direct op de hoogte gesteld worden wanneer je een foto op Flickr hebt gezet.

In april werd Flickr echter overgenomen door SmugMug waardoor vanaf februari 2019 de opslag definitief gelimiteerd wordt tot 1.000 foto’s. Dit geldt overigens ook voor de gebruikers die nu mogelijk 1 TB aan foto’s op het platform hebben staan. Wil je je foto’s niet kwijtspelen, zal je moeten betalen.

voorbeeld: https://www.flickr.com/photos/rolandbrugge/

Album Tessenderlo: Flickr

Cloud

Je kan nog een andere reden hebben om je foto’s op internet te zetten.  Misschien wil je zelf overal waar je bent aan je eigen foto’s kunnen geraken, zonder dat je de foto’s echt te koop zet voor het grote publiek.  Dit kan je doen door in de Cloud te gaan. Dat wil zeggen dat je de bestanden terugvindt op de computer, maar ook via een beveiligde inlog op internet.

Google foto’s (Picasa)

Google Foto ‘s is de opvolger van Picasa.  Je hebt onbeperkte ruimte voor het opslaan van foto ‘ s, met een maximale grootte van 16 MPixels.

Je steekt je foto’s in albums waarna je kan kiezen om je album privé te houden, te delen met een beperkte groep mensen (via email-adressen) of openbaar maken.

Album Tessenderlo: google photo

Onedrive

Iedereen met een Microsoft-account zoals Outlook.com en Hotmail.com, krijgt gratis 5 GB opslagruimte. Met een Office 365-account is dat zelfs 1 TB.

Handig aan onedrive is dat dit is geïntegreerd in Windows.  Je bewaart je documenten op je harde schijf van je computer en automatisch worden ze gebackuped in de cloud.

Spijtig is dat je voor je zover bent toch eerst wat moet configureren en dit werkt niet altijd even eenvoudig.

Dropbox

Dropbox bestaat al vrij lang en heeft de naam betrouwbaar te zijn.  Deze dienst is ideaal voor wie op zoek is naar een online backup systeem.

Bij de gratis versie beschik je (slechts) over 2GB.  

Dropbox werkt het handigst als je het bijhorend programma installeert.  Dit programma is beschikbaar voor Windows en Mac en zorgt ervoor dat je bestanden locaal worden bewaard in een map (zoals elke andere map) en automatisch online worden gezet.

Je kan je foto’s echter enkel delen met mensen die ook een Dropbox account hebben.

Album site

De meesten hebben niet de nodige html kennis en houden zich liever ver weg van sociale media met al zijn gevaren.  Wanneer je bovendien al een betrouwbare backup oplossing hebt, dan opteer je best voor het laatste alternatief: er bestaan heel wat foto-websites die je toelaten om je eigen albums toe te voegen.

500px.com

Dit is de meest gebruikte site onder fotografen.  Beroepsfotografen gebruiken een betaalde account waardoor ze via de site hun foto’s te koop kunnen aanbieden.  De kost is ongeveer 75 $ per jaar.

Je kan je eigen galerij zelf ‘tunen’.

Voorbeeld: https://500px.com/ (Johan)

Portfoliobox.net

Portfoliobox.net is meer dan een album site, je kan er een eenvoudige website mee maken.  De auteurs beweren dat het maken van een website te vergelijken is met het spelen met Lego blokjes. Hiermee bedoelen ze dat je zelf kan beslissen welke elementen je nodig hebt.

Je vertrekt van een top menu met links naar alle mogelijke opties om de inhoud van je website aan te passen. 

voorbeeld: https://dpmfoto.portfoliobox.net/ (Michel)

myalbum.com

myalbum.com is een handige site om op een mooie manier foto’s en video’s te delen. De site is overzichtelijk en biedt genoeg lay-out mogelijkheden om webalbums te maken, zonder dat je verdwaalt in teveel opties. Er staat weinig tekst op de site, maar je zult snel begrijpen hoe het werkt.

Je mag bij Myalbum gratis vijf webalbums maken. Wil je er meer, dan betaal je € 4,99 per maand.   

unsplash

Op de website https://unsplash.com/ kan je ook foto's up- / downloaden. De foto's die je daar vindt zijn gratis te gebruiken.

Afdrukcentrale

Sommige afdrukcentrales bieden ook de mogelijkheid om albums op te slaan en te delen. Voorbeelden hiervan zijn Pixum, Photobox, Snapfish en Smartphoto.

Besluit

Dit overzicht is verre van volledig.  De keuze zal wellicht beïnvloed worden door volgende aspecten:

gebruiksvriendelijkheid: hoeveel technische kennis is nodig

mogelijkheden: één album of een complete website

betrouwbaarheid: durf je foto's toe te vertrouwen aan de website

bereikbaarheid: publiek

Het Automatisch bijhouden van de camera-instelling met behulp van EXIF…

Wat is EXIF?

Digitale beelden worden meestal opgeslagen in JPEG of TIFF. Maar wat de meesten niet weten is dat naast beeld-informatie, deze beeldformaten ook opname-informatie kunnen bijhouden. Hiervoor wordt de EXIF standaard gebruikt.

De bedoeling is bij te houden hoe een beeld tot stand is gebracht. Naast informatie over het gebruikte toestel (merknaam en type), worden de opname-parameters bijgehouden (sluitertijd, diafragma, programma, …) en de omstandigheden waarin de opname is gebeurd (datum en tijd, gebruikte lens, witbalans, …)

Gewiste bestanden & Datarecovery software

Verdwenen bestanden van geheugenkaartje of harddisk

Een verstrooidheid is vlug gebeurd, misschien heb je per ongeluk je favoriete foto van je geheugenkaartje gewist of zelfs je volledige kaartje geformateerd. Het komt soms ook voor dat door een hard- of software fout je een beschadigde FAT-table hebt, waardoor je schijnbaar enkele of alle foto's verloren bent. De FAT-table is een soort inhoudsopgave van je geheugenkaartje, zo gaat je fototoestel of computer enkel deze inhoudsopgave lezen om te weten welke foto's er op je kaartje bevinden en waar er nog plaats is om foto's weg te schrijven zonder telkens je volledige kaartje te lezen. Ga je foto's wissen of je kaartje formateren, dan wis je in feite enkel de gevens uit je index, je foto's blijven op je kaartje staan todat je ze met een nieuwe foto overschrijft.