HDR fotografie

Op 20 februari 2016 kwam Kurt Gielen praten over HDR.
High dynamic range (HDR) duidt op beelden met een hoog dynamisch bereik: zowel zeer donkere delen als zeer heldere delen worden goed weergegeven.

De meeste gangbare foto's hebben een klein dynamisch bereik, net als verreweg de meeste digitale camera's en ook beeldschermen. Het menselijk oog heeft echter een zeer groot dynamisch bereik, waardoor zowel in donkere als in lichte partijen veel details kunnen worden waargenomen. Een camerasensor kan minder contrastverschil vastleggen dan het menselijk oog. In een situatie met een groot contrastverschil moet de fotograaf bij het instellen van de belichting een keuze maken voor het belangrijkste onderdeel van de foto. Met de HDR nabewerkingstechniek hoeft deze keuze niet te worden gemaakt, zowel de donkere delen als de lichte delen van de foto laten alle details zien.
Bracketing is een Engelse term voor het maken van een reeks van foto's waarbij een bepaalde instelling steeds iets verandert. Wij kiezen voor: Belichtings-bracketing

Meestal wordt met bracketing bedoeld dat enkele foto's (meestal 3 of meer) snel achter elkaar worden gemaakt, met verschillende belichtingstijden. Achteraf kan dan de beste foto worden gekozen, of de beelden kunnen gecombineerd worden tot een High dynamic range (HDR) afbeelding.

Veel digitale camera's hebben een speciale instelling voor bracketing. De gebruiker kan kiezen hoeveel stops verschil in belichtingstijd er is tussen de verschillende opnames. Voor het combineren van meerdere foto's tot een HDR-afbeelding is het belangrijk dat de opnames niet te veel van elkaar verschillen. Daarom is het gebruik van een statief bij deze vorm van fotografie aan te bevelen, hoewel het niet noodzakelijk is. De foto's moeten bij voorkeur zeer kort na elkaar worden gemaakt. Voor snel bewegende objecten is bracketing ongeschikt om HDR-afbeeldingen te maken.

Als het dynamisch bereik van een HDR-afbeelding wordt verkleind om alles goed te laten zien, wordt de foto flets omdat het contrast dan erg laag is. Er zijn verschillende technieken om een redelijk natuurgetrouwe afbeelding te maken, die toch voldoende detail in de lichte en donkere stukken laat zien.
Een van die methoden is tonemapping. Bij tonemapping worden de 32 bits afbeeldingen gecomprimeerd tot een afbeelding die kan worden weergegeven, na bewerkt en/of worden afgedrukt
Een ideaal programma om de verschillende afbeelding samen te voegen tot een bewerkbare HDR afbeelding is ‘PHOTOMATIX PRO”: Dowload: http://photomatix-pro.en.softonic.com/download

Het nabewerken van jouw HDR foto is zeer afhankelijk van persoon tot persoon. Sommigen houden van zware bewerking met veel contrast, anderen houden dan weer meer van de subtiele en natuurgetrouwe weergave. Dit is iets wat jij voor jeelf dient uit te maken door de verschillende stijlen te proberen.

Kurt demonstreerde de werkwijze aan de hand van een foto die hij maakte van een bereidwillig model.